آموزش اخلاق، احکام و اعتقادات 

) برخی از حقوق فرزندان 
 1-1) آموزش اخلاق، احکام و اعتقادات 
عمل به این وظایف، البته ثواب الهی را برای مرتبی به همراه دارد و کوتاهی کردن در قبال آن، باعث می‌شود شر باورها و رفتارهای ضد ارزشی متربّی ، دامن‌گیر خود مربّی شود. امام زین‌العابدین (علیه‌السلام) می‌فرمایند: 
اما حق فرزندت [بر تو] این است که بدانی او جزئی از وجود توست و در دنیای زودگذر با خیر و شرش به تو نسبت داده می‌شود. (خوبی و بدی‌اش منسوب به توست) و تو - نسبت به اموری که سرپرستی‌اش به تو واگذار شده - مسؤول (مورد سؤال) خواهی بود: آموزش ادب نیکو و راهنمایی [وی] به سوی پروردگارش و یاری دادن او بر اطاعت خداوند؛ در انجام وظایفش نسبت به تو و نسبت به خودش. پس [با انجام وظیفه در زمینه‌ی تربیت او] به ثواب می‌رسی و [در قبال کوتاهی از مسؤولیت تربیت او] عقاب خواهی شد. پس در امر [تربیت] او چنان کسی عمل کن؛ که در دنیای زودگذر با آثار نیکوی او (فرزند) آراسته می‌گردد و در پیشگاه پروردگار در امور بین خود و فرزند، با حسن انجام وظیفه و پذیرفتن [مسؤولیت و تکلیف] از جانب خدا برای فرزندش، معذور قرار می‌گیرد و نیرویی نیست مگر به [نیروبخشی] خداوند!1 
والدین در حوزة سرپرستی خود در قبال فرزندانشان مسؤولند. محورهای اصلی این حوزه عبارتند از: نخست، تلاش در جهت نهادینه ساختن حسن ادب در فرزند. 
محور دوم این است که به فرزند، تلقی صحیحی از پروردگار متعال آموزش داده شود تا اعتقاد صحیحی نسبت به او بیابد. خدایی واقعی را باید به متربّی معرفی کرد. خدایی که رضا و سخط، ثواب و عقاب را با هم دارد؛ خدایی که هم باید به او امید بست و هم نسبت به او خوف داشت و.... 
لازمه‌ای انفکاک ناپذیر «معرفة‌الله»، معرفت رسول (صَلیَّ اللهُ عَلَیه و آله و سَلَم) و معرفت امام (علیه‌السلام) است. از همان ابتدا باید متربّی را در کناردلالت به خداوند به سوی معرفت و محبّت رسول اکرم (صَلیَّ اللهُ عَلَیه و آله و سَلَم) و سایر معصومین (علیهم‌السلام) سوق داد؛ خصوصاً باید او را با امام زمانش آشنا کرد. پس از معرفت و محبّت به خدا و اولیای او، نوبت به عرصه‌ی سوم می‌رسد که عبارت است از «راهنمایی متربّی به طاعت پروردگار». طاعت خداوند در چهار حوزه‌ی واجب و حرام و مستحب و مکروه مطرح است. مربّیان آگاه با تنظیم طرح‌های هنرمندانه ی تربیتی زمینه را به گونه‌ای فراهم می‌کنند که متربّی به سهولت تکلیف پذیری کند. از همان اوایل ادراک فرزند، باید کاری کرد که متربّی در یک بستر عادی و طبیعی، به سوی طاعت حق سوق داده شود. با این مقدمه چینی، حرکت او در مسیر ادای تکالیف، در ابتدای بلوغ شرعی، آسان می‌شود. 
چنان که مشاهده می‌شود مربّیان در هر سه عرصه‌ی اعتقادات، احکام و اخلاق، موظف به آموزش دادن به متربّی هستند و نمی‌توانند از زیر بار مسؤولیت هیچ یک، شانه خالی کنند. 

تربیت آرمانی گذری بر اهداف، راهبردها و شیوه های تربیتی با الهام از سیره ی استاد علامه ی کرباسچیان و استاد روزبه(رحمهاالله) - محمد بنی هاشمی
ارسال شده توسط بازار كتاب
http://www.ghbook.ir/book/10961